V:nereye Z:eşşeklan dereye Z:ot toplamaya giyedim V:ne otu Z:ısırgan otu V:sen ısırgana diğil ıristiyana gidersin
hatice:boyu devrilsin ins. zarife:boyu olsa dewrilecek ama boyu yok hatice:dpgru deysin ------ vahide:hemde siska idi saclarida keci gibiydi elleride killiydi hatice:ama ben genede sewidim onu
zarife: bil bakalım ne getirdim alex: tarhana z: sende herşeyi biliyosun be alex a: mis gibi koktu da
z: bu ne a: o coğrafya kitabı (zarife yaklaşır ve sürekli alex se bakar) bak burası makedonya burası da manastır burda da pürsıçan var z: bizim eve burda mı a: burda ama bit kadar görünmez -------------------- mustafa : dur acele etme benide bekle vahide.. mustafa: biliyorum kızgınsın bana ama hatamı telafi ettim dimi? mustafa: merak etme çabucak iyileşicek hasan... vahide: kimsın sen ? sen namık değilsın ... vahide: söle dedim kimsın ? mustafa : ben ... vahide:: ewet sen ...
M: Sigara içiyor mu? A: Fosur fosur... M: Anlasılan o ki içki de içiyor. A: Lıkır lıkır... B: Getirın, getirın içerım -------------------------- Hasan: aa aticem bak bu adam ne kadarda ramiz agaya benziii... aaa tipki ramiz aga
Hatice: hiiiiiih babam!!!
---------------------------
Ramiz: ineceksin deyiiimmm
Asan: inmeycem Ramiz: inecen Asan inmeycem!! Ramiz: ineceeeeeeen!!!
---------------------------
Ramiz: Yarabbim napacam ben bu kart papaganla!!
En son [_HiTMaN_] tarafından C.tesi Kas. 22, 2008 2:19 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Hasan: Geldin mi..? Hatice: Geldim Hasan geldim...hırsızlar gibi evlere girdim senden ötürü..tete merdiven..ayde in.. Hasan: Ben inmeyim Haticem sen gel... Hatice: Niçın..? Hasan: Niçın..niçın mı..eee agaç güzel, bak burda dallar var...yapraklar...sonra yıldızlar çok güzel görüneyi... Hatice: Geleyim üleyse... Hasan: Gel üleyse...
Fatma: Allahım, yapma bi tersinelık koru kocami (Amin) hey Allahım bak ne deyim ben sana...benim kocam Sütçi Ramiz çok kalın kafalı adamdir. Gürsen sanarsın ki taş kafadır ama eyi adamdır benim Ramizim...Benim kocam Sütçi Ramiz, hani vardır beyaz saçi sakali e burasisi siyah eyeey çok kaba saba adamdır ama yüregi pamık gibidir ben bilirim onun yüregini...bir günden bir güne kırmamıştır beni...olsun belkim iki gün..neyse karıncayı bile ezmamiştir benim kocam...düştümi aklina...hani vardır biraz gübegi...heyy Allahım ben de ne sorayım sana şaşırmışim pusulami...Allahım astırma benim kocami..Hey taş kafalı Ramiz..isteyisin kurtarasın başkasini..hem kendini yakayısin hem bizi....
Dilaver : Bu ne? Ramiz : Vergi Aacı... Devletimizin İcadı... Dilaver : Bu Adamların Ağaçta Ne İşi Var? Ramiz Vergisini Üdemeyen Çıkarılii... Üdeyen İndırılii... Dilaver : Peki Ya Ödeyemeyen? Ramiz :O İndırılmii... Düşürılii... Ülen Ülür... Ülmeyen Tekrar Çıkarılii...
mustafa: en az iki kişiyi öldürdüm bi kişiyide yaraladım sanıyorum
ramiz : dimekkk ülee gatiiil ..
Abdülhamit Han: Makedonya'da, vatan topraklarımızda neler oluyor pasa? Neler oluyor Ismail Pasa? Bulgar ve Rum çeteleri cirit atıyor ortalıkta. Tahtımıza göz diken Ittihat ve Terakki Selanik'te, Manastır'da, Makedonya'da teskilatlanıyor. Hatta canımıza kasteden soysuzlar bile saklanmak için Makedonya'ya kaçıyor. Orası artık Osmanlı topragı degil midir Pasa? Yoksa biz mi yanlıs biliriz? Bir arada yasamak mıdır hürriyet, yoksa bir basına yasamak mı? Ne yazık! Tarih beni çok fena yazacak. Ismail Pasa: Haasa sultanım. Abdülhamit Han: Yok yok, yazacak. "Devr-i Istibdat" diyorlar saltanatımıza. Suçumuz, tebamızı bir arada yasatmaya çalısmaktır. Artık müsamaha bitti Pasa. Tedbir siddetli ve acil olacaktır. Abdülkerim Pasa'yı azlettim. Onun yerine demirden bir yumruk olan Mazhar Pasa'yı yollamaya karar verdim.
***
Ramiz: Biliyorum seversin beni. Ne derler, Allah sevdigi kuluna dert verir. Ama bu dert baska. Bu evlat derdi. Yüregimi burkayi(?!?). Yarabbim, yasasın kuzucıgım. Ille de bir can borcu varsa sana, benim canımı al. Al benim canımı. Yasasın kuzucıgım. Ne derler, Allah yapar kullar sasar. Fatma: Allah'ım, Ne kaa güzel söyledi kocam. Allah yapar kullar sasar. Güzel güzel basladı duasına, sonra bozdi. Allah'ım kızımı da bagısla, kocamı da bagısla yarabbim. Amin!
***
Fatma: Zarife, sen bu oklavayi, tepsileri nereye koydun? Hep degistirirsin yerini bulamayim bir türlü. Kafami karistıriysın. Zarife: E orda ya ana. F: Ben deyim nerde, sen deyin orda. Z: E ben de deyim orda. F: Te dogri deyısın tam deyısın ama oturiyısın, getirmeyısın. Kendi mı gelsın benim elime? Z: Haa, bak dogri. O kendisi gelemez ki. E onun için ben simdi gidecem, oklavaya güsterem yoli. Iııımmm. F: Emineee, Pembeee... De haydi getirın yumurtaları. E-P: Tamam anaaa. F: Çabuk çabuk olun, hayde hayde hayde... Ramiz: Bagırma, bagırma. Kızın kafası oldu kazan. F: bana deyısın sen benden daha fazla bagırıyısın be adam. Yok, sen bagırmayısın, sen öteyısın. Te Tayyar'dan daha beter öteyısın, de hayde. R: Tüvbe tüvbeee...
***
(Ramiz Allah'la ahırda pazarlıkta...) Ramiz: Allah'ım sagolasın, kızımın canını bagısladın. Hepimızı sevindırdın. Bilirim sana bir sözüm var. Lazım ise benim canımı al demisıdım, bilirım. Sözümde de durıyım. Duruyım da... (Bu arada inek oyunculugunu konusturup kuyrugunu Ramiz'e sallar) R: Dur beaa. Iıı derım ki, bu sözü bir daha düsunelım. Beni evlatlarıma bagısla derım. Sen ne dersin? (Burada inek yine oyunculugunu konusturup moolar). R: Sus bea. Konusurım Rabbimle. Sen ne dersın? Anlastık mı? ... Sagolasın, sagolasın. Bak inek bile sevindi Vahide'min iyisletigine. Gürül gürül süt veriyi, bak bak. (Hee, inekte anlıyordu zaten. Mustafa geceleri onlarla dertle.)
*** ... Hasan: Duymiyi duymiyi sagır olmus. Ama ben Hatice'yi seveyim. Ramiz: (Kamuran'a: Sen birsey duyuyor musun? ha? Duymuyor musun? Güzel.) H: Ramiz Aga, Ramiz Aga beni dinle. Ben fukarayım haklısın. Hatice'yi bana vermek istemiyısın gine haklısın. Ama ben Hatice'yi seveyim. Hatice'yi bana versende seveyim, vermesende seveyim. isteyimki dünyanın en güzel seylerini vereyim ona. Isteyim ki hep yüzü gülsün, hiç aglamasın. isteyimki dünyanın en iyi seylerini vereyim ona. Ama o agladıgı zaman benim canımdan can kopayı Ramiz Aga. Hani nası Vahide vuruldugunda senin canından can kopti, iste ben öyle seveyim Hatice'yi. Ama yine de sen bilirsin Ramiz Aga. Sen ne dersen o olur. R: Terzi Hasan, sen nerden çıktın benim hayatıma? Nerden çıktın? Ümrümün türpisi. H: Kasabaya mı gideyısın, e bende kasabaya gideyım. (Böyle devam et Hasan, yılmak yok.)
***
... Fatma: Te gelen giden çok oldi, sagolsunlar. Aleks: Sagolsunlar, çok sevindırdılar Vahide'yi. F: Dedım bitiremedım yemegimi, sagolsunlar. A: Sagolsunlar. (Fatma'dan bir bakıs.) Ben gideyim, dedem beni bekler. (E akıllı çocuk, bir bakısta her seyi anliyi.) F: Ee simdı bitirirım sagolsunlar. A: Geçmis olsun. F: Tee selam söyle Baytar Efendi'ye. Mustafa: Hadi hayırlı günler Aleks. A: Hayırlı günler Zarife. (Zarife'nin agız bir karıs açık, içine düstü çocugun.) Hayırlı günler Mustafa. F: Hayde hayde hayde. (Kovmanın kibar sekli.) Z: Hayırlı günler Aleks. A: Geçmis olsun Vahide, geçmis olsun. F: Hayde selam söyle, hayde. (Zarife Aleks'in gidisini gözler. Ama Fatma'nın gözler fıldır fıldır.) F: Zarife. Bitmedi mi çorba? Z: Bitti ana, da çok mühim bir sey eksik. F: Neymis eksik de onu anliyim. Z: Aaa. bilmez gibi yapayısın sende. Hiç yayla çorbası arap saçı otusuz olur mu? F: De olur. Z: Olmaaz. Hem ablam da öyle seveyi. Arap saçısız yayla çorbası olmaz. Te ben simdi gidecem getirem, birden bulup getiririm oni. Bütün o dag doli arap saçı oti. Ne dagı bütün her taraf doli arap saçı otidır. Ben simdi sıp diye bulacam, getirecegim oni. F: Te, te... te lazım degil be. Z: Bulmadan dönmem anaa. Ptuuu... Kuruyucana kadar gelecem. Kısmeeett. F: Te nerde bulursun oni bu vakit?
***
Hasan: Ramiz Aga, isterım bisiy soram sana. Ramiz: Sor üyleysa. H: Bu Namik, sey mi oliyi kendisı, ııı aranan kaçak mi oliyi? (Seni kimse duymadı be Hasan'ım, biraz daha sesli söyle.) R: Ssıııst. Senın dilinı esek arısi soksın. Duvarın kulakları, çitinde gözleri vardır derler. Sus. H: Dogri dogri. R: Bak Hasan ne sen, ne Meyram, ne kızancıklar hiçbir yerde hiçbiriniz konusmayacaksınız buni. Asarlar hepimızı asarlar. H: Ama Vahide'nin hayatını kurtardı ya, iyi bir hekimmis. R: Suusss. Namık hekim degildır. Namık hekim degildır. Söyle bakalım. H: Ama iyi bir hekim ki, Vahide'nin hayatını kurtardı. (Kusura bakma Ramiz amcası, mars basmıyor.) R: Susss. Allah'ım yarabbim bu terzi Hasan kuluna akıl ver yoksa alacagım onun olmayan aklınıda. H: Ramiz Aga, isterım bir sey daha söyleyem sana. Eger ki basın derde girerse, eger ki o zalim komitan pesini bırakmazsa bil ki ben arkandayım. Bil ki ben her zaman senin yanındayım. Ramiz Aga, bil ki Namik'i ben saklarım. R: Sagol Hasan'ım benim, sagol. H: Ramiz Aga, Namık hekim degıl. R: Afferın, afferın. Susss. H: Suusss. Hayde hayırlı isler.
Zarife: Aleks. Aleks: Zarife ne oldi, eyi mısın? Vahide'ye bir sey mi oldi? Z: Yok, hiçbir sey olmadi. Ben sana sagol demek içın geldım. A: Hıhı... Z: Vahide ablami Dimitri'den kurtardın ya... Sagol. A: Kurtardım tabi, yardim ederdım. Sen buni söylemek içın mı geldın buraya? Z: Yok, asıl biz evde yayla çorbası yapaydık. A: Hıhı... Z: Arap saçı oti bitmıs. A: Arap saçı oti? (Hayırdır Aleks, bugünlerde sende tekleme var. Asık mısın, kaçık mısın evladım?) Z: Dedım ki ben gidem bulam, gelirım. A: Hııı. Arap saçı bu mevsimde yoktur. Z: Hee, onun içinda ben seni bulmaya çalıstım çünkü sen herseyi biliysın ya, belki buna da yardım edersin. (Aaa, lafı bile olmaz canııım.) (Zarife'den gelen iltifat üzerine Aleks havaya girdi simdi. Afralar tafralar...) A: Araf saçı oti... Z: Hıı. A: Çok degisık bir bitki. Z: Hıhı. A: Istersen arayalım Zarife. Te düsünelım biraz. Z: Oluur. A: Simdi Zarife, gel orda oturalım biraz hem pek ayakta düsünemıyım. (Nasıı yani?!?) Z: Oturalım. A: Ehemm. Zarife, arap saçı oti çok degisik bir bitki. O yüzden her yerde bulunmayi. Z: Evet. A: Oturalım. Z: Oturalım. A: Buyur Zarife. (Otururlar. ikilide enteresan haller. Ot bahane, birlikte olmak sahane.) A: Simdi Zarife, bu mevsimde arap saçı oti yoktur. Z: Biliyim. (Biliyonda ne isin var oralarda?) A: Zarifee. Z: Efendım. A: Ehemm. Isteyım birsey söyleyim sana. Z: Üyle mıı? Aaa... (Pis Bılgar çocukları Aleks ve zarife'nin yanına tesrif ederler.) Pis Bılgar çocıgı 1: Vay vay, Aleks kardes. Pis Bılgar çocıgı 2: Napaysın bırda Makedon çocıgi? A: Sana mı hesap verecem Bulgar çocıgi? P.B.ç.1: Yakısır mı hiç gezsin müslüman kiz Makedon çocukla, haa? A: Ileri gitme Vladimir. Z: Aleks! (P.B.ç 2 ile Aleks arasında Bulgarca konusmalar. Simdi yazarım ama sırf siz anlayamazsınız diye tercümesini sey ediyorum.) P.B.ç 2:Söyle çekilsin. A:Çekilecek. (Ya bismillah, kavga baslasın.) Z: Aleks! (Kavga ederler.) A: Ne dedım ben size? P.B.ç 1: Ne dedın be? A: Attırmayın Makedon'un kafasını demıs idım. (Ve kafa atar. Yürü be, kim tutar seni? [Anaa, Zarife tutayii.}) Z: Aleks dikkat et! (Ecük daha kavgadan sonra pis Bılgar çocukları kaçar.) A: Sizı Dimitri serefsizi yolladı di mi? (Di.) Z: Aleks. A: Serefsızler. Z: Aleks eyi misın? Aleks? A: Iyiyim Zarife. ... Z: Ne isteyi bunlar senden Aleks? A: Ne isteyi? Serefsızler. Ablandan ne istediler? Kavga, savajj. Z: Allah belalarını verir insallah. (Kızımız Mustafa abisine özenip pansumana baslar.) Gelir mı bunlar gene? A: Sanmam. Barınmazlar artık burda. Kaçmıstırlar. Z: Nasıl da kaçtılar ödlek tavuklar gibi di mi? Ama sen de güzel benzettin onlari. Acıtırsa süylersın. A: Söylerım. Z: Agrıyı mi çok? A: Yook. (Bedia ortalarda beliriverir. Türk filmi iste, illaki birileri görecek.) A: Niçın agrımıyi söyleyim mi? (Romantik bakısmalar.) A: Elin çok hafifte ondan agrımıyi. Yel gibi, dokunıyi geçiyi. ... Ne güzel bakayisın bana. (Costu bu çocuk. Tutabilene ask olsun.) (Zarife saskın bir sekilde ecük uzaklasır.) A: Zarife, gelecen mi? Yarın aynı yerde Zarife. (Bizim kız deli danalar gibi kosmaya baslar.) A: Zarife?!
***
Fatma: Ne istedın Namık? Mustafa(Naaamik): Atesine baktım Fatma yenge. F: Eee, bakacak tabi hekimdir o hekim. M: Yaraya pansuman yapmam lazım. F: Kim oliyi bu Asuman? Niçın lazım oliymis bu Asuman? M: Asuman degil Fatma yenge pansuman, pansuman. Yara mikrop kapmasın diye. Temiz bez ve alkol lazım bana. F: Üyle mi? E essah deyısın. Eee, Hatice? Hatice: Efendım. F: Getır çocugin dediklerini hayde. (O sırada Zarife saskın bakıslarla tesrif eder.) F: Zarife, getırdın mi? Z: Neyii? F: Sen niçın gittın? Z: Niçın gittım? F: Ben sorayım niçin gittın, sen soraysın niçın gittım. Soracagına söyle bana, niçin gittın? Z: Arap saçı oti içın. F: Eee, bak nasıl açıldi zihnın. Hayde ver otlari. Z: Hangi otlari? Ne otları? Nerde bulurum ben bu vakit o otlari? F: Te bende dedim kendi kendime, bu nerede bulur bu otlari bu vakit? Z: Üyle mı dedın? Ben de aynısıni demisım. H: Getırdım ana. F: Ne getırdın? H: Istedigini getırdım. (Mustafa pansumana baslamaya çalısır.) F: Napaysın sen?! M: Pansuman yapacam dedım ya Fatma yenge. F: Haa, bu mi oliymıs Asuman. M: (Vahide'ye) Canın acıyor mu? V: Var biraz ama dayanırım. M: Bu kez çok fazla canın yanmıyacak, merak etme. V: Yansa da dayanırım. (Fatma'dan egzantrik bakıslar.) H: Hekimdir ana hekimdir. F: Eyi. (Zarife'ye) Te seninle isim bitmedı bilesın.
Zarife: baba…baba..vallaha billaha te te büle olam..hicbişe..üle bişi olmadı vallaha. Hem o (h)ıristiyan biz elhemdülillah müslüman değil miyiz…
Ramiz-Fatma: çok şükür…çok şükür….
Fatma: çok şükür ise niye buluştun o (h)ıristiyan çocuk ile….
Ramiz: evat…niçın buluştun..?
Zarife: şey içın…şey içın…ama siz büle vurarsanız kafama ben, hepten şaşırır benim aklım…
Ramiz: şaşırtma kızin aklını…şaşırtma derıım…
Fatma: ben mi şaşırtırim aklıni…bu kız aklıni zaten şaşırttırmış…gürmeyi misin ramiz efendi güzümüzun önünde neler olıyii…sen deyisın hala bu kız hakli…o hakliysa sen delısiinn…
Ramiz:şaşırtma derım, çünkü dogru sülesın derım..onun..hem sen bana niçın deli değisın…
Fatma: e deli olduğun içın
Ramiz: değilıım…
Fatma: delisıın…delisın deyim te o kaa…
ramiz: delıyim.. 8ben de olsam pes ederdim ramiz baba üzülme..)
Zarife: mesele kapanmıştır ben gidem…
Fatma: geç yerine..
Fatma: deyim sana yüzbin kere deyim..niçın verıyisın (h)atice’yi o fukara terzi (h)asan’a…
Ramiz: (bu cümleyi anlayamadım..)….uzatmaa…!
Fatma: uzatırım uzattım…
Hatice: babam beni Hasan’a verdi ana…
Fatma: otur yerınee….veremezsın…!
Ramiz: verdim derım be verdım yahu bıktım…verdım..
Hatice: verdi ana….
Fatma: otur yerine deyim…Allah’ım seen beni bagışla, ikısını birden bogacam şimdı…
Ramiz: ben kızı verdım….sen beni sonra bogarsın…
Zarife: benımle işınız bittiyse ben gidem…
Fatma: bitmedı..!
Ramiz. bitmemış…
Fatma: bitmemiş ise süle bakayım niçın sarıldın o (h)ıristiyan çocuga…?
Zarife: haa..o me..ben de dedım annem niçın kızmışki bana…şiden sarıldım ben…vahide ablama geçmiş olsun dedi…ona benım içın sarıl dedi onun içın sarıldım…yoksa ben ne aramki ıristiyan çocuga sarılam…(tabii canıım..niçın sarılsın...bu ana-babalar ne kadar fesatlar yahu )
Ramiz: niçın sarılsın (h)ıristiyan çocuga…
Fatma: veremezsin hatice’yi hasan’a…
Ramiz: yahu zarifeyle konuşursun niçın sokarsın haticeyi arada bir araya…
Kızçeler: baba…babaaa dilaver kaymakam gelıyiii…
Ramiz: kızan kaymakam (h)ayırdır…
Fatma: ne oldi çocugim (h)ayırdır…?
Kaymakam: yok bişey fatma yenge….konuşmamız gerek ramiz amca…cabbar efendi 1 saat önce bana geldi, ihbarda bulunmak istediğini söyledi, Namık’ın tıbbiyeli Mustafa olduğundan emin olduğunu söyledi…
Ramiz: yandık kaymakamım…yandık ki ne yandık…! üsküp çırası gibi yandık…! ben kızı o kart papagana vermedim ya onun içın yapaayi…şimdi benim hatice var ya hatice…bu kart papagan hatice’yi istedi ya Hatice hayır dedi ya ben yok dedım ya yüreğime ısıtmadı ya o da gürdü ya naamık’ı vahide’yi iyileştirirken…geldı bana dedı ya haticeyi bana verecen ya da süliyecem cezmi komutana…ya te te
8. bölüm/ Vahide'nin Önüne Geleni Dövdüğü ve Mustafa ile Alex'in Dertleştiği Sahne:
Mustafa: Vahidee, vahide! Konuşmayacak mısın benimle? Vahide: Yok, yok ne konuşam senınle!? Mustafa: Sırf çarşıda bir kız konuştu benle diye yapıyorsun bunu değil mi? Vahide: Bir kız mi? Sen sevdigine biz kiz mi deyisin Namik? Cık cık cık! Mustafa: O benim sevdiğim falan değil, tanımıyorum ben onu! Vahide: Üle mi? Mustafa: Öyle tabi! Birine benzetmiş o yüzden konuştuk. Vahide: Galiba seni iyi benzettirememiş çarşida. Yari gecede dere kenarinda mi zihni açildi? Allah zihin açikligi versin Namik! Mustafa: Sen beni mi takip ediyorsun? (Vahide Mustafa'ya vurur) Vahide: Defol git şimdi! Utanmaz yalanci! (der ve arkasını dönüp gider) Mustafa: Sandığın gibi değil! (Vahide tam gidecekken geri döner) Vahide: Üle mi? Nasil imiş o vakit, süle nasil imiş? Mustafa: Söyleyemem. Vahide: Süleyemezsin biliyim! Gelemedi aklina bir yalan degil mi? Mustafa: Ya yeter be, sakin ol! Vahide: Utanmaz yalanci! Geldigin günden beri yalan süleysin. Kabahat bende, nah eşşek kafam, eşşek kafam! Lazim degildi sana inanam! Mustafa: Yalan falan söylemiyorum, dinlemiyorsun ki beni! Vahide: Neyini dinleyem senın! Neyini? Yüzüme bakaysin yalan süleysin. Geldigin günden beri hep yalan süledin. Te bu ka utanma yok imiş sende. Nasil erkek imişsin sen be! Deyemeysin bir sevdigim var, olamaysin erkek! Çekil şimdi! (Alex gelir.) Alex: Vahide.. Mustafa.. Ben de size geleydim. Vahide: Niçın geleydin bize!? Alex: Nasıl niçin geleydim size? Vahide: Üle işte! Niçın!? Zarife'den uzak duracan, duydun mi!? Sen desin yalanci, hepiniz ayni! (Vahide arkasını dönüp giderken geri döner ve Alex'e de vurur) Vahide: Te bu da Zarife için idi! (der ve gider) Alex: Noliyi be!? Mustafa: Kızdı. (Sahne değişir)
Mustafa: Alex.. Alex: Hı..? Mustafa: Ben Vahide'yi seviyorum. Biliyorum imkansızdır, lakin seviyorum işte. Hiç belli etmesem de çok ağırıma gidiyor bu yaptıkları. Alex: Seveysin ha? Ben de Zarife'yi seveyim. Benimkisi daha da imkansiz. Ben hristiyan... Beni nişanli zannedeyi.. Yok üle bişey deyim, nişani bozdum deyim, attim deyim, nefret edeyi deyim, konuşmayı deyim be! Mustafa: N'apacağız peki? Alex: Ben bileyim lazim ne yapmak, dügmek lazim o zaman her şeyı anlar! Mustafa: Al benden de o kadar! Şeytan diyor ki, yatır dizine döve anlat her şeyi. Alex: Ama o da olmaz ki be.. Yakişmaz.. Mustafa: Olmaz tabii.. Alex: Mustafa, sen konuşsana Zarife ile. Alex'i git de açiklasin de, ondan sonra ister isen konuşma de, ha? Sever seni. Mustafa: Zarife dinler mi beni? Alex: Dinler, sever seni deyim. Ha? Mustafa: Tamam.
Konu: İşte Elveda Rumeli 'den replikler (+ lık) lar.. 
Çarş. Kas. 19, 2008 11:39 am
Ce: Elveda Rumeli,Elveda Rumeli replikleri, Elveda Rumeli - Replikler 
.
